Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2011

Γιώργος Κοντογιώργης, Η ελληνική δυναστική κομματοκρατία "συστημικός κίνδυνος" για την Ευρώπη και τον κόσμο. Να συλληφθεί ο πρωθυπουργός ως πολιτικός εγκληματίας[1].


Ο Γ.Παπανδρέου κέρδισε τις εκλογές με απάτη διακηρύσσοντας ότι "λεφτά υπάρχουν", ενώ γνώριζε ότι η χώρα ευρίσκετο ένα βήμα πριν από το αδιέξοδο, έχοντας επί μακρόν, με συστηματικό τρόπο, λεηλατηθεί ο δημόσιος πλούτος και το κράτος διαφθαρεί από την πολιτική τάξη.  Ως πρωθυπουργός, για πολλούς μήνες, δεν έπραξε το παραμικρό για να προλάβει τη συμφορά, κάνοντας έτσι αναπόφευκτη την υπαγωγή της στη διεθνή επιτροπεία υπό την τρόικα. Αλλά και καθόλη τη μετέπειτα περίοδο έως σήμερα, πολιτεύθηκε ως κατακτητής επί της κοινωνίας, μετακυλίοντας σ'αυτήν το σύνολο των βαρών που συσσώρευσε η πολιτική τάξη. Μοναδική του μέριμνα ήταν να διατηρήσει ατόφιους τους πυλώνες του δυναστικού και διεφθαρμένου κράτους, τα προνόμια της πολιτικής τάξης και των συμμάχων της. Στο διάστημα αυτό, όχι μόνο δεν ελήφθησαν μέτρα για τη μεταρρύθμιση του κράτους, αλλά και βάθυνε η διαφθορά, διευρύνθηκε η φοροδιαφυγή, η ευνοιοκρατία και η αναποτελεσματικότητά του. Είναι χαρακτηριστικό ότι το σώμα της νομοθεσίας που συντηρεί τη διαπλοκή και τη διαφθορά, αντί να μειωθεί, ενισχύθηκε. Ακόμη και τα κραυγαλέα και ομολογημένα σκάνδαλα συγκαλύφθηκαν. Κανένας πολιτικός δεν προσήχθη στη δικαιοσύνη. Ούτε ο πιο ευφάνταστος κακοποιός δεν θα είχε στήσει τόσα συνταγματικά, νομικά και πραγματικά αναχώματα, προκειμένου να προστατευθεί από τις ανομίες του, όσα η πολιτική τάξη της χώρας. Η κοινωνία έχει αναδειχθεί σε μείζονα εχθρό της πολιτικής τάξης. Και η κοινωνία την έχει στοχοποιήσει ως την μείζονα αιτία της δυστυχίας της. Μια πολιτική τάξη που δεν διαθέτει την παραμικρή νομιμοποίηση στην κοινωνία δεν μπορεί να εκπροσωπεί τη χώρα. 
Η πολιτική Ευρώπη επέλεξε δυστυχώς να στηριχθεί και να στηρίξει την ηγεσία αυτή για τη διαχείριση της κρίσης, βλάπτοντας την ελληνική κοινωνία, χωρίς να αναλογισθεί ότι αργά ή γρήγορα θα εκκαλείτο να καταβάλει το τίμημα. Η ελληνική κοινωνία, αντιμέτωπη με τις καταστροφικές συνέπειες της κρίσης, σε κατάσταση ασφυξίας, με τη βεβαιότητα ότι δεν διαγράφεται στον ορίζοντα καμία προοπτική εξόδου από την κρίση, παρά τις πρωτοφανείς θυσίες στις οποίες υπεβλήθη, οδηγήθηκε στη διαμόρφωση ενός εκρηκτικού μίγματος επιθετικής συμπεριφοράς κατά της πολιτικής τάξης, ιδίως κατά της κυβέρνησης. Η τελευταία, επέλεξε με προκλητικό τρόπο την καταστροφή της χώρας, από την απαλλοτρίωση του προνομίου της ιδιοποίησης του δημόσιου αγαθού, το οποίο εμμένει να διατηρεί ατόφιο μέχρι και σήμερα. Το αδιέξοδο αυτό έγινε πασιφανές όταν κατά την εθνική εορτή της 28ης Οκτωβρίου, η κοινωνία κατέβασε από τις εξέδρες των επισήμων τους πολιτικούς, συμπεριλαμβανομένου και εκείνου του μικρού ανθρώπου που έστησε η πολιτική τάξη στην προεδρία της πολιτείας.
Η απόφαση του Γ.Παπανδρέου να διεξαγάγει δημοψήφισμα δεν υπαγορεύθηκε από δημοκρατική ευαισθησία. Αποβλέπει στον εκβιασμό της κοινωνίας. Την οποία αφού έστησε στο χείλος του γκρεμού την απειλεί ότι θα την πυροβολήσει εάν δεν αυτοκτονήσει.
Η πολιτική Ευρώπη οφείλει να αναλάβει τις ευθύνες της, να συμπήξει συμμαχία με την ελληνική κοινωνία, να την βοηθήσει -βοηθώντας έτσι τον εαυτό της- να απαλλαγεί από τη δυναστική κομματοκρατία, η οποία είναι σε δυσαρμονία με το εθνικό - και το ευρωπαϊκό- συμφέρον. Να αντιληφθεί ότι η ελληνική πολιτική τάξη αποτελεί την πρωτογενή αιτία της ελληνικής κρίσης και, κατά τούτο, συνιστά "συστημική απειλή" εφεξής και για το ευρωπαϊκό οικοδόμημα και, όπως όλα δείχνουν, για τον κόσμο.
Όσο και αν για τα ευρωπαϊκά ήθη φαντάζει υπερβολικό, είναι επείγον να συνδράμει την ελληνική κοινωνία: (α) με την έκδοση διεθνούς εντάλματος για την σύλληψη του πρωθυπουργού και την προσαγωγή του στη δικαιοσύνη, για το ενσυνείδητο έγκλημα που διέπραξε σε βάρος της ελληνικής κοινωνίας και, περαιτέρω, εναντίον της Ευρώπης. Η ευρωπαϊκή κοινότητα καλείται να πράξει αυτό που το ελληνικό Σύνταγμα απαγορεύει. Η σύλληψή του θα λειτουργήσει παραδειγματικά, ως καταλύτης, για να συνετισθεί το σύνολο της πολιτικής τάξης της χώρας, που διακατέχεται από την ίδια λεηλατική λογική. (β) επιλέγοντας να στηρίξει τη συγκρότηση μεταβατικής κυβέρνησης στη χώρα, αποκλειστικά από εξωπολιτικούς παράγοντες, με συγκεκριμένη εντολή την υπέρβαση του δυναστικού κράτους και την αποκάθαρση του πολιτικού συστήματος από τις πολιτικές συμμορίες που το λυμαίνονται.
Η ελληνική κοινωνία, μια κατά παράδοση και φύσει ευρωπαϊκή κοινωνία, αξίζει τη συμπαράσταση αυτή. Για το συμφέρον της ίδιας της πολιτικής Ευρώπης. Πολλώ μάλλον, αφού η εναντίωση της κοινωνίας στην πολιτική τάξη και, ειδικά, στην κυβέρνηση της χώρας, δεν στοιχειοθετεί την επιλογή της υπέρ της χρεωκοπίας, της εξόδου από το ευρώ και φυσικά από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Στο δίλημμα αυτό σπρώχνει την ελληνική κοινωνία  ο τυχοδιωκτισμός του Γ. Παπανδρέου, δεν την αντιπροσωπεύει.



[1] Μετάφραση από τα γαλλικά. Δημοσιεύθηκε στη μεγάλη γαλλική ηλεκτρονική εφημερίδα Mediapart, μαζί με συνέντευξη του Γ.Κοντογιώργη (δημοσιεύονται εδώ)

10 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

http://www.theinsider.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=16236%3Apublication-of-the-daily-mail-katakerafnonei-in-greece&catid=1%3Apolitics&Itemid=27 δικο σας.κατηγορει την οθωμανοκρατια ως υπευθυνη για την εξελιξη μας

Vagos είπε...

Λυπάμαι γιατί το κείμενο που μόλις διάβασα προέρχεται από κάποιον που έχω σε μεγάλη εκτίμηση για τις δημοκρατικές του ιδέες.
Σύμφωνοι ο ΓΑΠ είναι ότι χειρότερο μας έχει βρει όπως και ολόκληρη η πολιτική τάξη.
Όμως από εσάς θα περίμενα μια κριτική μεν αντιμετώπιση του δημοψηφίσματος αλλά με θετικές προεκτάσεις. Ούτε εσείς έχετε εμπιστοσύνη στην κρίση του Ελληνικού λαού; ή πιστεύετε ότι η Ευρωπαϊκή ένωση έτσι όπως την έχουν φτιάξει είναι ότι καλύτερο για των Ελληνικό λαό;
Αλλά να φτάσετε στο σημείο να ζητάτε να μπουν οι χωροφύλακες της άμεμπτης Ευρώπης για την σύλληψη του πρωθυπουργού και να εγκαινιάσετε καινούργια ευρωπαϊκά ήθη πάνω στο κακό παιδί και στην Ελλάδα σε προέκταση!!!
Μένω άφωνος δεν θα το πίστευα αν δεν το διάβαζα εδώ, ότι ήταν το καλύτερο που έχετε να προτείνετε.
“Συγκρότηση μεταβατικής κυβέρνησης από εξωπολιτικούς παράγοντες” με την στήριξη “επίβλεψη της Ευρωπαϊκής ένωσης”, αλήθεια πόσο πιστεύετε ότι η “επιλεχθέντες” θα εκτελούσαν την εντολή για κάθαρση του πολιτικού συστήματος;
ΌΧΙ κ. Κοντογιώργη το ευρώ και η Ευρωπαϊκή ένωση δεν είναι η μοναδική λύση με όποιο κι αν είναι το τίμημα.
Υπάρχουν προτάσεις εκτός ευρώ και Ευρωπαϊκής ένωσης που είναι εφαρμόσιμες και πολύ ανώτερες από την εξέλιξη που θα είχαμε με το καλύτερο σενάριο αν παραμείνουμε στην ένωση.

ΥΣ Θα σας πρότεινα να διαβάσετε των οικονομολόγο Δ. Καζάκη για να πάψετε να είστε τόσο παθιασμένος με το ευρώ.

Ανώνυμος είπε...

το δημοψηφισμα δεν πρεπει να γινει!!! η Ελλαδα πρεπει να μεινει στην ευρωπαικη Ενωση γιατι εκτος θα πεθανει.και εθνικα γιατι οι Τουρκοι θα την καταστρεψουν με τον πιο βαρβαρο τροπο.

Ανώνυμος είπε...

Ο Δρ. Γεώργιος Κοντογιώργης είναι σωστός, μόνον με την προϋπόθεση όμως ότι το δημοψήφισμα δεν πρόκειται τελικά να διεξαχθεί. Διότι η πρόταση του Γ. Παπανδρέου να διεξαγάγει δημοψήφισμα είναι απλά μία μπλόφα, γιά την εξαγορά χρόνου, ώστε το νυν σαθρό πολιτικό σύστημα της έξωθεν επιβεβλημένης και αισχρά δυναστικής κομματοκρατίας να εκτελέσει την επίσης έξωθεν εντεταλμένη του αποστολή.

Και η έξωθεν εντεταλμένη αποστολή τούτη δεν είναι άλλη από την αποδόμηση όλου του ελληνικού μας κόσμου: ως κοινωνία πολιτών, ως οικονομία, ως έθνος και ως χώρα. Μόνον ως ένας χώρος εκμετάλευσης η Ελλάδα ενδιαφέρει το νυν σαθρό πολιτικό σύστημα της έξωθεν επιβεβλημένης και αισχρά δυναστικής κομματοκρατίας.

Ναι, εξωδερμικά, η πρόταση Κοντογιώργη θυμίζει ένα μωρό που το δέρνει η μαμά του και, ως μία ενστικτώδη αντίδραση, το μωρό αγκαλιάζει την μαμά του κλέγωντας με μαύρα δάκρυα και αναφιλητά. Στην προκειμένη περίπτωση, η μαμά είναι η Ευρώπη και το μωρό η Ελλάδα.

Ως μία τακτική όμως, η πρόταση Κοντογιώργη είναι σωστή! Διότι, ακόμη και απλά ως πρόταση, και δη στα Γαλλικά, δημιουργεί το ιστορικό προηγούμενο μίας τακτικής συνεργασίας με την μαμά Ευρώπη, μέσα στο όλο πλαίσιο της στρατηγικής νομιμοποίησης της ανατροπής του όλου νυν σαθρού πολιτικού συστήματος της έξωθεν επιβεβλημένης και αισχρά δυναστικής κομματοκρατίας.

Αυτός δεν είναι ο τελικός στρατηγικός στόχος του ελληνικού μας έθους και έθνους; Όχι εθνικιστικά, αλλά εθνικά και συλλογικά ψάχνουμε, ως μία κοινωνία πολιτών, την επαναφορά της πραγματικής δημοκρατίας. Όχι της πραγματικής δημοκρατίας ως αυτοσκοπό, αλλά επειδή η πραγματική δημοκρατία εμπεριέχει το πρόταγμα της καθολικής μας ελευθερίας, όπως και της εθνικής μας ανεξαρτησίας και πολιτικής αυτοθέσμισης.

Η πρόταση Κοντογιώργη αποβλέπει λοιπόν στην έξωθεν νομιμοποίηση του ήδη επαναστατημένου ελληνικού μας κόσμου. Ή μήπως έχει κανείς την λανθασμένη εντύπωση πως η περιφέρεια του ελληνικού μας κόσμου, συμπεριλαμβανομένων και των χωρών-μελών της ΕΕ, τάχα δεν έχουν Ανάγκη την πραγματική δημοκρατία, με το πρόταγμα που τούτη εμπεριέχει, δηλαδή της επίσης καθολικής των ελευθερίας;

Ανώνυμος είπε...

Είδαμε και τα ευρωπαϊκά ήθη κ. Κοντογιώργη μου. Miesens κι άγιος ο Θεός, κ. Κοντογιώργη μου. Κατεδάφιση της Λιβύης, κ. Κοντογιώργη μου. Γουρούνια του Νότου, κ. Κοντογιώργη μου. Κλπ, κλπ, κλπ.
Η "ηθική" πολιτική ευρώπη δεν έθρεφε την διεφθαρμένη ελληνική πολιτική τάξη τόσα χρόνια; Γιατί το έκανε; Γιατί ανεχόταν; Γιατί δεν παρενέβη έγκαιρα; Γιατί δεν ειδοποιούσε;
Εκτιμώ τον λόγο σας αλλά δεν συμφωνώ με τα περί του ήθους της ευρώπης και ομολογώ ότι ξαφνιάστηκα με το άρθρο αυτό. Δεν πειράζει, θα μου περάσει.

Ανώνυμος είπε...

Μιά άλλη οπτική γωνία στο άρθρο σας:
ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ: Οι Πολίτες ενός έθνους, το οποίο «γέννησε» τη Δημοκρατία, δεν είναι σωστό να αρνούνται τη συμμετοχή τους στις αποφάσεις για το μέλλον τους – ακόμη και αν τοποθετούνται σκόπιμα προ τετελεσμένων γεγονότων.

Ανώνυμος είπε...

Η πρώτη μεγάλη αλήθεια από την πανεπιστημιακή κοινότητα. Κύριε καθηγητά διασώζετε την αξιοπρέπεια της ακαδημαϊκής κοινότητας. Διότι επιστήμη δίχως ηθική πονηρία εστί. Συγχαρητήρια ΚύριεΚαθηγητά.

Παύλος Καρούσος

George Contogeorgis είπε...

Το κείμενο αυτό περιέχει μια σκοπιμότητα, η οποία είναι απολύτως ορατή. Δεν αναμένω από καμία Ευρώπη να αναλάβει να καθαρίσει την κόπρο την ελληνική, που αυτή δημιούργησε και συντηρεί ήδη από τον 19ο αιώνα. Οι πολιτικές ηγεσίες της Ευρώπης -και του κόσμου- είναι αλληλέγγυες στην τοποθέτησή τους κατέναντι των κοινωνιών τους. Να αναδείξω το πρόβλημα ήθελα. Γι'αυτό και το κείμενο δημοσιεύθηκε πρωτοσέλιδο σε μεγάλη γαλλική εφημερίδα, την παραμονή της συνόδου των G20 στη Νίκαια. Το πρόβλημα του μη αντιπροσωπευτικού (και προφανώς μη δημοκρατικού) χαρακτήρα του παρόντος συστήματος, της μη δημοκρατικής νομιμοποίησης της πολιτικής Ευρώπης και προφανώς το πρόβλημα της ελληνικής πολιτικής ιδιορυθμίας. Ακόμη και σε ένα σύστημα απλώς νομιμοποιούμενο από το σώμα της κοινωνίας -δηλαδή μη αντιπροσωπευτικό και εξίσου μη δημοκρατικό- θα έπρεπε οι βλάπτοντες την συλλογικότητα να τιμωρούνται αυστηρότερα από τους εγκληματούντες ιδιώτες. Διότι βλάπτουν πολλούς κι όχι έναν. Εν προκειμένω, το ελληνικό πολίτευμα το απαγορεύει ρητά και, φυσικά, τα ευρωπαϊκά πολτεύματα. Η νεοτερικότητα επιμένει να τοποθετεί την πολιτική και τους πολιτικούς υπεράνω του νόμου και εξ αποστέσεως μακράν κάθε ελέγχου από την κοινωνία. Αυτό ήθελα να αναδείξω και, οπωσδήποτε, αυτό πρέπει να συγκρατήσουμε ως την αιτία το προβλήματος. Υπό το πρίσμα αυτό, στα καθημάς, θα έπρεπε να είχαν συλληφθεί και καταδικασθεί μαζί για το διαρκές έγκλημα κατά της ελληνικής κοινωνίας, οι (εν ζωή) Κ. Σημίτης, Κ. Καραμανλής και Γ. Παπανδρέου. Τουλάχιστον... Διέθεταν, χωρίς λαϊκή νομιμοποίηση, "λευκή" πολιτική αρμοδιότητα (κυριαρχία) και την καταχράσθηκαν συστηματικά και εκ προθέσεως, οδηγώντας τη χώρα στην καταστροφή και στη διεθνή απαξίωση.

Ανώνυμος είπε...

Κυριε Κοντογεωργη

εχετε απολυτο δικαιο. Αυτος, ειδικα, που γραφει να διαβασετε τι λεει ο Καζακης!!! πρεπει να ειναι ειτε αφρων ειτε πρακτωρ του αριστεροσιωνισμου [εννοω της οργανωσεως του αβραχαμ μπεναρογια].
Ολοι εμεις οι Ελληνες που ενδιαφερομεθα για την πατριδα μας, συνεχιζουμε εναν αγωνα με τελειως διαφορετικη προοπτικη αυτη την φορα. Επανελληνισμος, ΧΩΡΙΣ παρασιτα και παρακλαδια τυπου Καζακη.

ΝΔ

Hellenic Development Beteiligungs AG είπε...

Κυριε καθηγητα ως εταιρεία η αποψι μας είναι ότι είναι βιώσιμο και επικερδες το ελληνικό δημόσιο χρέος από την στιγμή πού τα ακίνητα του ΤΑΙΠΕΔ διαχειριστές της Τρόικας καλύπτονται από ευρωπαϊκό αναπτυξιακό πλαίσιο χρηματοδότησης. Θεωρούμε ότι για την Ελλάδα είναι η μοναδική στιγμή από την σύσταση της ως κράτος να ευργετηθει από δυτικό νομικό πλαίσιο.
Με εκτίμηση Ευαγγελος Γουτος